Θ. Ριζούλης / Σκέψεις, προβληματισμοί και προτάσεις για την Γιορτή Κερασιού στο Μεταξοχώρι και την κερασοκαλλιέργεια στον Δήμο Αγιάς
Για ακόμη μια χρονιά, το πανέμορφο χωριό του Δήμου Αγιάς, το Μεταξοχώρι, γνωστό σε όλη την Ελλάδα, πραγματοποίησε τις εορταστικές εκδηλώσεις για την παραδοσιακή Γιορτή του Κερασιού. Μια γιορτή που, δυστυχώς, φέτος άφησε ανάμεικτα συναισθήματα και γέννησε προβληματισμούς για το μέλλον της.
Οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν την Παρασκευή, όπου πραγματοποιήθηκαν ομιλίες επιστημόνων του ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ, που αφορούσαν την καλλιέργεια, αλλά δυστυχώς ελάχιστο ήταν το κοινό που τις παρακολούθησε.
Στη συνέχεια, το Σάββατο στα εγκαίνια και στους χαιρετισμούς, οι απλοί επισκέπτες ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού, ενώ οι παρευρισκόμενοι επίσημοι ήταν αριθμητικά περισσότεροι από τους επισκέπτες, ενώ η απουσία των βουλευτών όλων των κομμάτων ήταν εμφανής. Επίσης και οι εκθέτες των παραδοσιακών προϊόντων ήταν λιγότεροι από κάθε άλλη φορά. Μόνο η πλατεία, με ζωντανή μουσική ήταν γεμάτη, μέχρι τις πρωινές ώρες.
Γιατί όμως να συμβαίνει αυτό; Ποιος φταίει για αυτή την κατάσταση; Γιατί ο κόσμος γυρνάει την πλάτη στις εκδηλώσεις;
Σε ό,τι αφορά τις ενημερώσεις μπορεί να δικαιολογηθεί από την μείωση και την γήρανση του αγροτικού πληθυσμού, φαινόμενο που παρατηρείται στα περισσότερα χωριά τα τελευταία χρόνια. Ο μέσος όρος ηλικίας του αγροτικού πληθυσμού έχει ανεβεί δραματικά, οι μεγαλύτεροι σε ηλικία βγαίνουν στην σύνταξη. Οι νεότεροι, έχοντας απογοητευτεί από την γενικότερη κατάσταση που επικρατεί στον αγροτικό τομέα, αποθαρρύνονται να ασχοληθούν με την καλλιέργεια γης, με αποτέλεσμα να μην θέλουν να συνεχίζουν το αγροτικό επάγγελμα και να ερημώνουν τα χωριά. Το μειωμένο εισόδημα από τις καλλιέργειες είναι ο κύριος παράγοντας που αποτρέπει την νέα γενιά να κατοικεί μόνιμα στα χωριά και να καλλιεργεί τα χωράφια. Με προέκταση αυτών, να μην υπάρχει ενδιαφέρον για την κερασοκαλλιέργεια και οι ενημερώσεις να γίνονται με ελάχιστο κόσμο παρόντα.
Σχετικά με την εκδήλωση και τις ομιλίες πριν τα εγκαίνια της γιορτής, οι οποίες έγιναν ουσιαστικά χωρίς κόσμο, πιστεύω ότι την αποκλειστική ευθύνη φέρει η Δημοτική αρχή.
Δυστυχώς η ελάχιστη οικονομική ενίσχυση για προβολή και διαφήμιση της γιορτής είχαν ως αποτέλεσμα, να μην γνωρίζει σχεδόν κανένας εκτός των ορίων του Δήμου Αγιάς για την ύπαρξη της συγκεκριμένης γιορτής. Ζούμε στην εποχή της πληροφορίας και του διαδικτύου, όπου η σωστή προβολή είναι το κλειδί για την προσέλκυση επισκεπτών, ειδικά όταν διεξάγονται ταυτόχρονα πολλαπλές εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα. Επιπλέον, η έλλειψη παράλληλων δράσεων που θα αποτελούσαν κίνητρο για επισκέπτες εκτός Λάρισας, καταδεικνύει τις προτεραιότητες της Δημοτικής Αρχής, η οποία δεν δείχνει πρόθεση να επενδύσει στη συγκεκριμένη γιορτή. Όλα είναι θέμα προτεραιοτήτων εδώ! Και μας έχουν δείξει τόσα χρόνια τις προτεραιότητες που έχουν για συγκεκριμένες εκδηλώσεις…
Να αφήσω για το τέλος τις ευθύνες του κράτους σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη και τον απαραίτητο εκσυγχρονισμό της καλλιέργειας της κερασιάς. Λόγω, της έλλειψης εργατικών χεριών και της αύξησης του μεροκάματου για την συγκομιδή, που αγγίζει το 60% του συνολικού κόστους παραγωγής στο κεράσι, είναι πλέον μονόδρομος να γίνουν φυτεύσεις σε σχήματα παλμέτας υπέρπυκνης, ώστε να γίνεται συγκομιδή μεγαλύτερης ποσότητας ανά ώρα εργασίας. Ενδεικτικά, στα παλιά ελεύθερα σχήματα ο παραγωγός μαζεύει γύρω στα 50 κιλά την ημέρα, ενώ με το σχήμα παλμέτας σε χαμηλά υποκείμενα μπορεί να φτάσει μέχρι 120 κιλά την ημέρα. Εδώ μπορεί να παρέμβει το κράτος δίνοντας μια ενίσχυση στους παραγωγούς για να γίνει αναδιάρθρωση στην καλλιέργεια. Επίσης, μπορεί να επιδοτήσει την εγκατάσταση αντιβρόχινου νάιλον, ώστε να προστατευτεί η καλλιέργεια από το σκίσιμο των βροχών, κατά την περίοδο της ωρίμανσης. Με αυτόν τον τρόπο θα πάψει ο αγρότης να είναι έρμαιο του ΕΛΓΑ περιμένοντας για μεγάλο χρονικό διάστημα τις αποζημιώσεις, σε περιπτώσεις καταστροφής της παραγωγής. Βέβαια, προγράμματα ενίσχυσης υπάρχουν και τώρα, αλλά πρέπει να γίνουν πιο βατά και υλοποιήσιμα, καθώς η ατελείωτη γραφειοκρατία συχνά αποκλείει τους αγρότες από το να καταστούν δικαιούχοι. Επίσης, όταν είναι να δοθούν αποζημιώσεις, πρέπει να δίνονται άμεσα ή με προκαταβολή, καθώς η απουσία άλλου εισοδήματος δυσκολεύει όλο και περισσότερο τους παραγωγούς.
Τέλος, η απλοποίηση της διαδικασίας χορήγησης άδειας εργασίας και παραμονής για τους εργάτες γης, είναι ζωτικής σημασίας. Υπάρχουν εργάτες που θέλουν να εργαστούν στην Ελλάδα, αλλά η γραφειοκρατία στην έκδοση καρτών τους οδηγεί σε άλλες χώρες. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να μειώσουμε το εργατικό κόστος. Η έλλειψη εργατικών χεριών οδηγεί στην αύξηση του κόστους. Το κράτος πρέπει να σταθεί σύμμαχος του αγρότη, όχι εμπόδιο.
Πρέπει όλοι οι υπεύθυνοι φορείς να σκύψουν πάνω στα προβλήματα της κερασοκαλλιέργειας. Μόνο έτσι, τα επόμενα χρόνια, η Γιορτή του Κερασιού θα μπορέσει να ανακτήσει τη λάμψη της, να δούμε μεγαλύτερη παραγωγή του προϊόντος και να προσελκύσουμε περισσότερους επισκέπτες στην περιοχή μας.
Για τον συνδυασμό “ΑΓΙΑ, ΕΝΑΣ ΔΗΜΟΣ, ΕΝΑ ΜΕΛΛΟΝ”
Ο επικεφαλής,
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΡΙΖΟΥΛΗΣ, ΓΕΩΠΟΝΟΣ Τ.Ε.
