Ιατρικός – Ιαματικός τουρισμός στη Θεσσαλία: Όραμα ανάπτυξης ή εξαπάτηση πολιτικής αδράνειας;
Του Δημήτρη Ευθυμίου
Επιχειρηματία
Υπεύθυνου του Τομέα Επιχειρηματικότητας (Παραγωγής και Εμπορίου) ΔΕΕΠ ΝΔ Λάρισας
Όταν ένας άνθρωπος που οφείλει την πολιτική του παρουσία και αξιώματα στην ύπαρξη μιας ιαματικής πηγής, τολμά να δηλώνει δημόσια πως «δεν μπορεί να γίνει τίποτα» για αυτήν, τότε δεν έχουμε να κάνουμε απλώς με παραίτηση. Έχουμε να κάνουμε με ευθεία προσβολή προς έναν τόπο, την ιστορία του και τις προοπτικές του.
Ο λόγος για τον Δήμαρχο Αγιάς και Αντιπρόεδρο του Συνδέσμου Δήμων Ιαματικών Πηγών, κ. Αντώνη Γκουντάρα. Σε πρόσφατη ημερίδα που φιλοξενήθηκε στον πολυχώρο JOIST στη Λάρισα, παρουσία πλήθους επιστημόνων και πολιτών, ο κ. Γκουντάρας δεν δίστασε να χαρακτηρίσει την κατάσταση στο Κόκκινο Νερό περίπου… τετελεσμένη. Επικαλέστηκε «διαχρονικά κολλήματα», προσπαθώντας να μας πείσει ότι τίποτα δεν αλλάζει.
Αν πραγματικά το πιστεύει, τότε δεν έχει καμία θέση στη δημόσια σφαίρα. Διότι δεν υπάρχει τίποτα πιο επικίνδυνο για έναν τόπο από τους τοπικούς του άρχοντες που έχουν παραιτηθεί και συνεχίζουν να κατέχουν θέσεις εξουσίας.
Ο κ. Γκουντάρας δεν είναι απλός παρατηρητής. Είναι συνυπεύθυνος για την πολυετή εγκατάλειψη της μοναδικής ιαματικής πηγής του Κόκκινου Νερού. Κατέχει αξίωμα χάρη στην ύπαρξη αυτής της πηγής και την ίδια στιγμή τη χαρακτηρίζει περίπου «χαμένη υπόθεση». Αυτή είναι η πολιτική του συνεισφορά; Αυτή είναι η στρατηγική του για ανάπτυξη; Μια διαρκής επανάληψη της φράσης «δεν γίνεται»;
Όχι, κ. Γκουντάρα. Δεν έχετε το δικαίωμα να καταδικάζετε έναν τόπο που εσείς ο ίδιος δεν καταφέρατε να υπηρετήσετε.
Σε έναν τόπο τόσο ευλογημένο από τη φύση, όπως η Θεσσαλία, θα περίμενε κανείς ο ιαματικός και ιατρικός τουρισμός να βρίσκεται στο επίκεντρο κάθε στρατηγικού σχεδιασμού. Δυστυχώς, η πραγματικότητα απέχει πολύ από αυτή την προσδοκία. Και όσο κάποιοι συνεχίζουν να αναπαράγουν τα ίδια παρωχημένα επιχειρήματα περί «ανυπέρβλητων εμποδίων», τόσο χάνεται πολύτιμος χρόνος και δυναμική.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η ημερίδα στο JOIST αποτέλεσε μια εξαιρετική προσπάθεια ανάδειξης των προοπτικών της Θεσσαλίας στον τομέα του ιαματικού και ιατρικού τουρισμού. Ήταν ενθαρρυντικό να ακούσει κανείς εισηγήσεις επιστημόνων, όπως των κ. Κωνσταντίνου και Αλέξανδρου Νταφόπουλου, Παναγιώτη Τζώνη, Μάρκου Δανά, που προσέγγισαν το θέμα με γνώση, τεκμηρίωση και όραμα.
Αλλά το όραμα δεν χτίζεται με παραιτήσεις. Ούτε με επαναλήψεις περίπλοκων αλλά αναντίρρητα επιλύσιμων θεμάτων. Χτίζεται με σχέδιο, πίστη και διεκδίκηση.
Ως κάτοικος και επιχειρηματίας του Κόκκινου Νερού, γνωρίζω σε βάθος τα προβλήματα. Αλλά και ως επιχειρηματίας στον χώρο της υγείας, γνωρίζω ακόμα καλύτερα τις δυνατότητες που απαξιώνονται συστηματικά από την πολιτική αδράνεια.
Ενώ η φύση μάς έχει προικίσει με ένα από τα πιο σπάνια υδρογεωλογικά και ιαματικά συμπλέγματα στην Ελλάδα, η πολιτεία – τοπική και κεντρική – επιμένει να συμπεριφέρεται σαν να είμαστε καταδικασμένοι σε ακινησία. Όχι. Δεν είμαστε. Και δεν θα είμαστε.
Ο ιαματικός και ιατρικός τουρισμός αποτελεί παγκοσμίως ανερχόμενο κλάδο. Σύμφωνα με τη Medical Tourism Association, η παγκόσμια αγορά του ξεπερνά τα 100 δισεκατομμύρια δολάρια, με συνεχή άνοδο. Η Θεσσαλία μπορεί – και πρέπει – να είναι κομμάτι αυτής της αγοράς.
Το Κόκκινο Νερό δεν είναι ένας τόπος «χωρίς μέλλον». Είναι ένας τόπος που έχει ήδη αποδείξει την αξία του.
Ήδη από τις αρχές του 1900, ο επιχειρηματίας Γεώργιος Δημητρακόπουλος ήταν ο πρώτος που εμφιάλωσε το ιαματικό νερό του Κόκκινου Νερού και κατασκεύασε ξενοδοχειακή μονάδα δίπλα στις πηγές. Η περιοχή γνώρισε άνθιση και αποτέλεσε υγειονομικό και τουριστικό πόλο έλξης. Στρατηγοί, γιατροί, επιχειρηματίες, ακόμα και το Παλάτι, επισκέπτονταν την περιοχή για θεραπεία και αναζωογόνηση.
Και τώρα, ένας αιρετός που έπρεπε να συνεχίσει αυτό το έργο, σηκώνει τα χέρια ψηλά.
Λυπάμαι, αλλά εμείς δεν τα σηκώνουμε.
Αυτό που δεν υπάρχει σήμερα είναι:
• Η στοιχειώδης στήριξη από το Υπουργείο Τουρισμού, που αντιμετωπίζει τον ιαματικό τουρισμό ως γραφειοκρατική παρένθεση.
• Η πολιτική βούληση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που περιορίζεται σε παραίτηση και λόγια.
Δεν θα συμβιβαστούμε με αυτό.
Δεν σας ανήκει ούτε ο τόπος ούτε το μέλλον του. Ανήκουν σε εμάς που μένουμε, επενδύουμε, δημιουργούμε.
Η Θεσσαλία – και ιδιαίτερα η ανατολική της πλευρά – μπορεί να γίνει πρότυπο ιαματικού και ιατρικού τουρισμού για όλη τη Νοτιοανατολική Ευρώπη.
Ο ιαματικός πλούτος του τόπου μας δεν είναι βαρίδι. Είναι ευκαιρία.
Όποιος δεν μπορεί να το δει, δεν έχει καμία θέση στη λήψη αποφάσεων.
Τόσο απλά…
