Θέμης Λάκκας / Ένας αγαπημένος των Αγιωτών κουρέας, μάς μιλά με αφορμή την συμπλήρωση 30 ετών στο επάγγελμα
Το ξεκίνημα, η πορεία του, οι αλλαγές που έζησε και η συγκίνησή του να συνεχίσει την τέχνη του το ένα εκ των δύο παιδιών του
Συνέντευξη: Νίκος Γουργιώτης
Είναι πολύ αγαπητός στην Αγιά, είναι πολύ κοινωνικός, πολύ συμπαθής σε όλους, και φέτος – σε λίγες ημέρες μάλιστα – κλείνει στο επάγγελμά του 30 συναπτά έτη εργασίας… Στο επάγγελμα τού κουρέα…
Ο λόγος για τον Θέμη Λάκκα, γνωστός και μη εξαιρετέος στην ευρύτερη περιοχή.
Γνωστός για πολλές δραστηριότητες με τις οποίες έχει καταπιαστεί στη ζωή του, σχεδόν πάντα με απόλυτη επιτυχία, αλλά εμείς σήμερα, με την ευκαιρία αυτής της προσωπικής του επετείου, επιλέξαμε να μιλήσουμε μόνο για τα όσα έχουν να κάνουν με το κουρείο του, ένα κουρείο που πολύ πρόσφατα απέκτησε και διάδοχη κατάσταση… τον γιο του Νικόλα!
Ας δούμε, λοιπόν, τι μας απάντησε ο Θέμης Λάκκας σε μια σειρά ερωτήσεων που του υποβάλαμε, μετά από τρεις δεκαετίες προσφοράς στο επάγγελμα του κουρέα, για την πορεία του, τις αλλαγές που έζησε και την συγκίνησή του να συνεχίσει την τέχνη αυτή το ένα εκ των δύο παιδιών του.
Πως ξεκίνησες το επάγγελμα του κουρέα και τι ήταν αυτό που σε ενέπνευσε;
Ήμουν 17 χρονών και η επαφή με τα βιβλία δεν ήταν και η καλύτερη. Στη Λάρισα έχω έναν θείο κουρέα και μου λέει τότε “Δεν πας να γίνεις κουρέας;”. Και χωρίς δεύτερη σκέψη λέω αυτό θα κάνω! Φεύγω για δύο χρόνια Θεσσαλονίκη μόλις τελειώνω το λύκειο, ακολουθεί το στρατιωτικό, και μετά τρία χρόνια ΟΑΕΔ. Στις 25 Νοεμβρίου 1995 ξεκίνησε η λειτουργία του κουρείου.
Ποιες αλλαγές έχεις παρατηρήσει στη μόδα και στις τεχνικές περιποίησης μαλλιών τα τελευταία 30 χρόνια;
Τα αντρικά κουρέματα έχουν εξελιχτεί από πιο απλά, ενιαία σχήματα σε πιο τεχνικά και προσεγμένα στυλ, με κυριαρχία των fade και taper τεχνικών. Η χρήση προϊόντων styling έχει μετακινηθεί από το gel σε matte πάστες, και πηλούς για πιο φυσικό αποτέλεσμα, ενώ δίνεται μεγαλύτερη έμφαση στην εξατομίκευση ανάλογα με το σχήμα προσώπου και την υφή της τρίχας. Παράλληλα, η περιποίηση γενειάδας έχει γίνει σημαντικό κομμάτι της συνολικής εικόνας του άνδρα.
Υπάρχει κάποιο περιστατικό ή πελάτης που να θυμάσαι έντονα, και θες να μοιραστείς;
Θυμάμαι ένα ζευγάρι που έφεραν τον γιο τους για το πρώτο του κούρεμα. Τον κρατούσαν και οι δυο, πόδια, χέρια, κεφάλι, για να καταφέρω να τον κουρέψω. Τραυματική εμπειρία! Τώρα, πλέον, έχει μεγαλώσει και φέρνει τον δικό του γιο για κούρεμα. Είναι ωραίο να βλέπεις γενιές να περνούν από την καρέκλα σου. Θυμάμαι, επίσης, έναν κύριο που μιλούσε ακατάπαυστα, ακόμη και όταν του έφτιαχνα το μουστάκι!
Τι πιστεύεις ότι κάνει έναν κουρέα να ξεχωρίζει;
Η τεχνική φυσικά είναι σημαντική, αλλά όχι αρκετή. Ο καλός κουρέας ακούει, βλέπει τον χαρακτήρα του άλλου και προσπαθεί να τον εκφράσει μέσα από το κούρεμα. Δημιουργεί φιλική σχέση, κάνει τον πελάτη να νιώσει άνετα. Είναι επαγγελματίας, αλλά και άνθρωπος.
Τι σου δίνει χαρά και κίνητρο μετά από τόσα χρόνια;
Το χαμόγελο, η ικανοποίηση του πελάτη μετά το κούρεμα όταν κοιτώντας τον καθρέφτη λέει «ωραία, έτσι το ήθελα». Αυτό για μένα είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή. Το επάγγελμα αυτό είναι “ζωντανό”, εξελίσσεται συνεχώς, και οι άνθρωποι που γνωρίζεις κάθε μέρα το κάνουν ξεχωριστό.
Πως αισθάνθηκες όταν ο γιος σου αποφάσισε να ασχοληθεί με την κομμωτική;
Η αλήθεια είναι πως ένιωσα μεγάλη χαρά. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση για έναν άνθρωπο από το να βλέπει το παιδί του να εκτιμά και να συνεχίζει κάτι που αγάπησε τόσο πολύ. Δεν το είδα μόνο σαν επαγγελματική επιλογή, αλλά σαν ένα είδος παράδοσης και δεσμού ανάμεσά μας.
Ποια ήταν η μεγαλύτερη συμβουλή που του έδωσες όταν μπήκε στο κουρείο;
Του είπα να έχει υπομονή. Το κούρεμα δεν είναι ταχύτητα, είναι λεπτομέρεια. Να προσέχει κάθε γραμμή, κάθε κίνηση, και να δίνει σημασία στον άνθρωπο μπροστά του, όχι μόνο στα μαλλιά. Η δουλειά μας είναι πρώτα ανθρώπινη και μετά τεχνική.
Πως είναι να δουλεύετε δίπλα-δίπλα;
Είναι όμορφο. Εγώ του δείχνω πράγματα που έμαθα με τον χρόνο, εκείνος με βοηθά με τις νέες τάσεις, τα μοντέρνα κουρέματα, την τεχνολογία. Υπάρχει μια ανταλλαγή που μας βελτιώνει και τους δυο.
Πως νιώθεις βλέποντας το κουρείο να περνάει σε μια νέα γενιά;
Νιώθω δικαιωμένος. Αυτό το κουρείο δεν είναι μόνο δουλειά, είναι ζωή, ιστορίες, ανθρώπινες σχέσεις. Ξέρω ότι όταν κάποτε σταματήσω, αυτό που έκτισα με μεγάλη αγάπη δεν θα σβήσει. Θα συνεχιστεί, θα εξελιχτεί και θα μείνει στην καρδιά της περιοχής. Κι αυτό είναι το μεγαλύτερο δώρο.
Κλείνοντας τη συνέντευξη, αν γυρίσεις τον χρόνο πίσω και ξανασυναντήσεις τον εαυτό σου στην πρώτη μέρα στο κουρείο, τι θα του έλεγες;
Θα του έλεγα να κάνει υπομονή. Να μην βιάζεται να αποδείξει τίποτα. Αυτή η δουλειά θέλει μάτι, θέλει χέρι, αλλά πάνω από όλα θέλει αυτιά. Να ακούς τον άνθρωπο που κάθεται στην καρέκλα. Δεν κουρεύουμε μόνο μαλλιά, πολλές φορές κουρεύουμε και σκέψεις. Θα του έλεγα επίσης να μην φοβηθεί να κάνει λάθη. Τα λάθη είναι αυτά που σε σμιλεύουν. Να μάθει να σέβεται το επάγγελμα, τον χώρο του, τα εργαλεία του. Και να μην ξεχάσει ποτέ ότι ο πελάτης θυμάται πως τον έκανες να νιώσει, όχι μόνο πως τον κούρεψες. Να αγαπάει αυτό που διάλεξε. Αν το αγαπάς, μένει μαζί σου μια ζωή.
