Κόκκινος Δεκέμβρης 1944
Ωμή έκφραση της Αγγλικής βαρβαρότητας
Του φιλόλογου Οδυσσέα Β. Τσιντζιράκου
Είναι τόσα πολλά τα όσα διέπραξαν οι Άγγλοι σε βάρος της Ελλάδας, αφότου έφυγαν οι Γερμανοί κατακτητές και εξής, που κυριολεκτικά χρειάζονται τόνοι χαρτιού για να γραφούν.
Κι αφότου ο Γ. Παπανδρέου με την κυβέρνηση εθνικής ενότητας, την οποία πλαισίωναν και έξι ΕΑΜικοί υπουργοί, ύψωσε ξανά την ελληνική σημαία στην Ακρόπολη στις 28 Οκτώβρη του 1944, αφού με τις ευλογίες του Τσώρτσιλ ήρθαν στην Αθήνα και έθεσαν τον ελληνικό στρατό υπό τα διαταγάς του Σκόμπυ, λογικά θα ‘πρεπε οι «σύμμαχοι» Έλληνες και Εγγλέζοι, που νίκησαν τον άξονα, να πανηγυρίζουν την Ειρήνη και την Ελευθερία! Άλλαι όμως αι βουλαί, τα σχέδια και οι σκοποί του Τσώρτσιλ, του Ήντεν, του Λήπερ, του Σκόμπυ και της παρέας των. Η Ελλάδα αποτελεί δικό τους προτεκτοράτο! Και κουμάντο θα κάνουν αυτοί μέσω των ντόπιων οργάνων τους. Για την ώρα τους χρειάζεται ως πρωθυπουργός ο Γ. Παπανδρέου. Σε λίγο θα φέρουν τον Πλαστήρα, που συμπλήρωσε «χρόνια παραμονής του στη Γαλλία, ύστερα από κάποιο αποτυχημένο του Πραξικόπημα το 1933» (Σ.Σ. Το Παρίσι τραβάει ως μαγνήτης τους Έλληνες εξόριστους πολιτικούς. Βενιζέλος, Πλαστήρας, Καραμανλής και αρκετοί επί Χούντας!).
Και σαν βρήκαν αντίσταση οι Άγγλοι από τον ΕΛΑΣ, το Ε.Α.Μ., την αριστερά γενικώς, αλλά και μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού, πήραν διαταγές από τον Τσώρτσιλ να συμπεριφέρονται σαν σε κατακτημένη χώρα, εάν συναντούσαν αντίσταση. Ο αρχιστράτηγος Σκόπυ καθημερινά στις επάλξεις. Και επειδή δεν μπορούμε, λόγω οικονομίας του χώρου, ν’ αναφερθούμε σ’ όλα όσα συνέβησαν απ’ τη φυγή των Γερμανών και ύστερα, καθώς τα Αγγλικά τανκς, τα πολυβόλα, και όλα τα σύνεργα του θανάτου καθημερινά ποτίζουν το Αθηναϊκό έδαφος με αίμα ελληνικό, ύστερα από τη θανατηφόρα διάλυση της διαδήλωσης στις 3 Δεκέμβρη στο Σύνταγμα, θ’ αναφερθούμε πρώτα στο γεγονός ότι στις 5 Δεκέμβρη, Αγγλικό τανκ έριξε την Πύλη του Ε.Μ. Πολυτεχνείου κι άρχισε με τις μαύρες κάνες του να ισοπεδώνει τα πάντα. Στράφηκε εν ψυχρώ εναντίον των ένοπλων φοιτητών σκοτώνοντας και τραυματίζοντας. Εκεί τραυματίστηκε και ο Γιάννης Ξενάκης, ενώ χρόνια αργότερα ο σκηνοθέτης Ν. Κούνδουρος, παρών στα γεγονότα, μεταξύ άλλων θα πει σε συνέντευξή του στην Ελευθεροτυπία, στις 5/2/2001: «… τέσσερις του Δεκέμβρη 1944. Η πρώτη και οδυνηρή μέρα αυτού που ακολούθησε και ονομάστηκε «Κόκκινος Δεκέμβρης. Ένα από τα μεγαλύτερα λάθη της Αριστεράς…».
Στη συνέχεια δείτε μια άλλη Αγγλική βαρβαρότητα που δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία. Μας τη διέσωσε ο Ουκρανικής καταγωγής Αμερικανός δημοσιογράφος Ντμίτρ Κέσελ, όπου στον πρόλογο του βιβλίου του αναφέρει ότι οι Βρετανοί αλεξιπτωτιστές στις 6 Δεκεμβρίου είχαν καταλάβει την Ακρόπολη, δήθεν για να την προστατέψουν από τα βέβηλα χέρια του ΕΛΑΣ. Σε μια δραματική ραδιοφωνική έκκλησή του ο τότε καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Γ. Γεωργαλάς κατήγγειλε σε όλο τον «πολιτισμένο κόσμο» τον στρατηγό Σκόμπυ, που είχε στήσει κανόνια και πολυβόλα ακόμα και στον ιερό βράχο της Ακρόπολης, σκορπώντας το θάνατο στους κατοίκους των γύρω συνοικιών, αλλά και βεβηλώνοντας με τις πράξεις των τα ίδια τα μνημεία.
Χρόνια αργότερα, ο Ντμίτρ Κέσελ δημοσίευσε φωτογραφίες του που δείχνουν τους Βρετανούς στρατιώτες κάτω από το άγαλμα της Αθηνάς να κάνουν πράγματα που βεβήλωναν τον ιερό βράχο και φυσικά την ιδεώδη έκφραση του πολιτισμού, που άφησαν κληρονομιά στην ανθρωπότητα οι πρόγονοί μας. Και σαν να μην έφτανε το γεγονός ότι 140 περίπου χρόνια πριν απ’ αυτούς ο αρχαιοκάπηλος πρόγονός των Thomas Bruce ή αλλιώς Έλγιν κατέστρεψε μεγάλο μέρος αυτού του αμύθητου θησαυρού και τον μετέφερε στο Λονδίνο πουλώντας τον στο Αγγλικό κράτος, οι στρατιώτες αυτοί διακωμωδούσαν τα αγάλματα, στα κεφάλια των οποίων είχαν φορέσει στρατιωτικούς μπερέδες ή κρέμασαν στα χέρια τους τα θανατηφόρα τους όπλα! Και εμείς τώρα παρηγορούμαστε τρέφοντας ελπίδες απατηλές ότι με τέτοιους ανθρώπους θα βρούμε λύση και θα πάρουμε πίσω τα μάρμαρα του Παρθενώνα. Κούνια που μας κούναγε μόνο…
Και επιπλέον γράφει ο Κέσελ ότι οι αλεξιπτωτιστές είχαν καταλύσει μέσα στο Μουσείο και όλο τον πολεμικό και στρατιωτικό τους εξοπλισμό, τον κρέμασαν πάνω στα αγάλματα. Έφραξαν με αμμόσακους την είσοδο της Ακρόπολης και με τα αυτόματα στα χέρια καρτερούσαν κρυμμένοι πίσω από τις πεσμένες κολώνες του Παρθενώνα. θα μας πει ακόμα ότι σε λίγο πληγώθηκε, από βλήμα που έσκασε στον Παρθενώνα, ο ασυρματιστής που προσπαθούσε πριν λίγο να στήσει ασύρματο στον Παρθενώνα. Τα μνημεία λοιπόν αυτά που δεν τα πείραξαν βάρβαροι και βάρβαροι στρατοί που πέρασαν από την Ελλάδα, τα κατέστρεψαν οι «πολιτισμένοι» Άγγλοι ξερνώντας ασταμάτητα ενάντια στην Ελλάδα την απαξίωση, την ειρωνεία, την περιφρόνηση και το μίσος. Και παράλληλα τη στηρίζουν αποδεκατίζοντας όμως τον λαό της, όποτε το επιβάλλουν οι συγκυρίες, ακριβώς επειδή τη θέλουν ως ανάχωμα για την κάθοδο της Ρωσίας στη Μεσόγειο…
Καθημερινά λοιπόν ο Σκόμπυ αδίστακτος, υπερόπτης, σφάζει, καίει, βομβαρδίζει, ερημώνει και αφανίζει, όπως λέει και ο σατιρικός στίχος της εποχής. Οι οδομαχίες δίνουν και παίρνουν. Το αίμα ρέει ποτάμι. Τα πτώματα αποσυντίθενται στους δρόμους, στις αυλές, στις γειτονιές. Η Αθήνα κυριολεκτικά φλέγεται. Ο Τσώρτσιλ στην Αγγλία δεν δείχνει να είναι και τόσο ήσυχος και σχεδιάζει κάποια στιγμή να επισκεφθεί ο ίδιος την Αθήνα. Στις 12 Δεκέμβρη στέλνει εδώ τον στρατάρχη Αλεξάντερ και τον υπουργό αποικιών Μακ Μίλαν. Λες κι έχει να αντιμετωπίσει στρατιές του Ναπολέοντα ή του Τσάρου Αλέξανδρου. Και θα ‘ρθει ανήμερα Χριστουγέννων, όπως θα δούμε…
Στο μεταξύ στις 13 Δεκέμβρη φτάνει στην Αθήνα και ο Ν. Πλαστήρας. «Χρυσή εφεδρεία». Θα τον χρειαστεί σε λίγο για Πρωθυπουργό ο Τσώρτσιλ, που είναι ήδη φοβερά δυσαρεστημένος με τον Παπανδρέου. Οι ρακένδυτοι Έλληνες περιμένουν Χριστούγεννα… πεινασμένοι, τουμπανιασμένα παιδιά απ’ την ασιτία, ματωμένοι, φοβισμένοι, ψάχνουν να βρουν καταφύγιο για να σωθούν απ’ τα ανελέητα βρετανικά βομβαρδιστικά αεροπλάνα, το κροτάλισμα του θανάτου απ’ τις ερπύστριες των τανκς και τις ριπές των πολυβόλων. Τα παιδιά βλέπουν να περνούν οι σύντροφοί τους και τα όνειρά τους πάνω σε φέρετρα. Ο λαός στα οδοφράγματα σε εξάρσεις ομαδικού ηρωϊσμού, ενώ οι Άγγλοι στρατιώτες χωρίς να σέβονται ούτε γυναίκες ούτε παιδιά, βιαιοπραγούν ακόμα και μέσα σε εκκλησίες. Στο μεταξύ ο Παπανδρέου είχε συμφωνήσει με τους Άγγλους να διαλυθούν οι ελληνικές αντάρτικες δυνάμεις και να παραδώσουν τα όπλα τους μέχρι τις 10 Δεκέμβρη του ’44. Ο ΕΛΑΣ όμως αρνείται να συμμορφωθεί. Η Αριστερά παράταξη καταφέρεται αναφανδόν εναντίον του Παπανδρέου.
Φωτογραφίες του Ντμίτρ Κέσελ:
